Er wordt in deze Coronatijd veel verwezen naar de schadelijke impact van ‘social distancing’. Mijn ervaring is genuanceerder. Sociale nabijheid betekent niet noodzakelijk dat we emotioneel nabij zijn. Op dat vlak is zeker nog veel werk aan de winkel. We kunnen ons omringd ‘weten’ door een heel netwerk van mensen maar ons niet omringd ‘voelen’. We appelleren aan jongeren en volwassenen om hun kwetsbaarheid meer te uiten. Ik denk dat er wel veel geuit wordt, met woorden of zonder woorden. Uit mijn ervaring in het werken met rouwenden blijkt eerder dat veel mensen na een ingrijpend verlies zich in hun rouwreacties door hun dichtbije omgeving van familie, vrienden, collega’s niet gehoord en gezien voelen. Er is te weinig incasseringsvermogen, onvoldoende draagkracht en houdbaarheid in onze samenleving voor emotionele pijn. Er is een maatschappelijk onvermogen. Heel wat reacties zijn met de beste intenties uitgesproken maar hebben vaak gemeen dat de pijn moet worden weggemasseerd. Er mag best meer geïnvesteerd worden in emotionele opvoeding of educatie. KUNO (Knowledge United Online) is het eerste digitale platform voor ”Emotionele Educatie’’. www.kuno-online.com De initiatiefneemster Annouchka Szapinszky wil ons inzicht bieden in onze emoties en hoe we ermee kunnen leren omgaan. Voor iedereen kan het leven uitdagend worden door ingrijpende gebeurtenissen. We vinden echter de weg niet naar gepaste hulp. KUNO probeert de drempel te verlagen naar psychotherapie in Vlaanderen door interviews met therapeuten online te zetten en mensen helpen de weg te vinden naar therapie. Zelf heb ik de eer gehad door haar te worden geïnterviewd. Je kan het volledige vraaggesprek vinden op deze website onder de rubriek Interviews.
Ik wil jullie graag ook warm maken voor een mooie poëziebundel van Gerke Verthriest: Solanum dulcamara. Dit is de Latijnse benaming voor ‘Bitterzoet’, een plant uit de Nachtschadefamilie. Gerke heeft de Lockdown gebruikt om in 27 gedichten haar rouw neer te leggen in onze open hand. Rouw om de dood van haar levenspartner. Het woord ‘bitterzoet’ verenigt twee tegengestelde smaken en drukt een toestand uit in het rouwtraject waarin we het verlies van een geliefde integreren in onze identiteit. Er is enerzijds de pijn van het gemis dat deel blijft uitmaken van ons leven en aan de andere kant is er het terugvinden van nieuwe hoop en vreugde in het leven. De bundel behandelt op een vederlichte manier thema’s als liefde, afscheid nemen, bewaren en vergeten, missen en herinneren, verliezen en vinden, rouw. De gedichten hebben de vorm van een haiku en de bundel wordt mooi geïllustreerd met zwartwit foto’s van Linda Hendrickx. Te bestellen via www.gerkeverthriest.be.
zo’n doodgewone
doordeweekse namiddag
waarop ik je zei
ik zal je missen
we zwegen we wogen de
woorden we moesten
elk een andere
kant op je slikte terwijl
het in mij ergens
begon te trillen
ik jou ook het klonk aardig
zachtjes alsof het
ongepast was om
nog heel even dit alles
vast te houden
Groet
Johan